فصل پنجم و پایانی سریال «Stranger Things» با یک چالش بزرگ روبه‌رو شده است: بازیگرانی که روزی نقش کودکان هاکینز را بازی می‌کردند، حالا جوانان بالغی هستند و بازگرداندن ظاهر کودکانه آن‌ها کار ساده‌ای نبود. این مشکل از همان صحنه نخست قسمت اول کاملاً مشخص است؛ جایی که سریال با یک فلاش‌بک از گیر افتادن ویل بایرز در دنیای وارونه آغاز می‌شود؛ رویدادی که در فصل اول رخ داده بود.
برای بازآفرینی این صحنه‌ها، سازندگان سریال مجبور شدند از فناوری جوان‌سازی دیجیتال استفاده کنند. اما مسئله اینجاست که پیش‌تر به نظر می‌رسید عوامل سریال چنین کاری را قرار نیست انجام دهند.
یک صحنه چندماهه و نتیجه‌ای نه‌چندان قابل‌قبول
به گفته منابع تولید، ساخت این صحنه ماه‌ها زمان برده است؛ زیرا چهره دیجیتالی جوان‌شده‌ی نوآه اشنپ باید روی بدن یک بازیگر خردسال قرار می‌گرفت تا نسخه کودکی «ویل» بازسازی شود. نتیجه اما چندان طبیعی نیست و همین موضوع باعث شده گفته‌های شان لوی، تهیه‌کننده اجرایی و کارگردان سریال، زیر سؤال برود. او پیش‌تر گفته بود که بخش عمده کار با گریم، لباس و ابزارهای عملی انجام می‌شود و خبری از هوش مصنوعی نیست:
«تیم گریم، لباس و موهای ما فوق‌العاده‌اند. دهه ۸۰ خودش کمک بزرگی است. از همه ابزارهای ممکن استفاده می‌کنیم.»
با این حال، چیزی که در قسمت اول می‌بینیم بیشتر جلوه بصری سنگین است تا تکنیک‌های عملی.
روایت نوآه اشنپ از تجربه جوان‌سازی دیجیتال
اشنپ در گفت‌وگویی با مجله SFX توضیح داده که طی این فرآیند باید وارد یک اتاقک شده و انواع حالات چهره و حرکات از ترس تا دویدن را ثبت کند. او می‌گوید تیم جلوه‌های ویژه ماه‌ها روی بازسازی نسخه ۱۱ سالگی‌اش کار کرده‌اند:
«خیلی عجیب بود. اعضای تیم VFX به من می‌گفتند: “ما شش ماه است داریم با نسخه ۱۱ سالگی تو کار می‌کنیم و تمام ویدیوهای قدیمی‌ات را دیده‌ایم.” بعد چهره‌ام را روی بدن آن بچه قرار دادند و صحنه فلاش‌بک ساخته شد.»
خبر خوب برای طرفداران جلوه‌های عملی
با همه این‌ها، فصل پنجم کاملاً هم متکی به فناوری دیجیتال نیست. سازندگان برای این فصل یک دکور بزرگ و پیشرفته از شهر هاکینز ساخته‌اند؛ کاری که برای اولین بار در سریال انجام می‌شود.
با این حساب، شاید بتوان استفاده از جوان‌سازی دیجیتال، هرچند نه‌چندان بی‌نقص، را برای چند دقیقه فلاش‌بک قابل‌چشم‌پوشی دانست.
