سریال کره‌ای “بازی مرکب”، محصول نتفلیکس، پس از فصل نخست، به پدیده‌ای جهانی بدل شد؛ استقبالی که احتمالاً ناشی از همذات‌پنداری مخاطبان با مضمون رهایی از زیر بار بدهی و فشارهای نظام سرمایه‌داری بود.
اما فصل سوم این مجموعه، با ارائه روایتی که بیشتر شبیه به فصل ۲.۰ است تا یک فصل مستقل، به پایانی ناگزیر و تا حدی ناامیدکننده منتهی می‌شود. در حالی که فصل اول، دنیایی هولناک را ترسیم می‌کرد که در آن افراد مستأصل، برای بقا در بازی‌های کودکانه مرگبار و کسب جایزه‌ای هنگفت، به رقابت می‌پرداختند، فصل‌های دوم و سوم، نگرشی بدبینانه و ناخوشایند را به نمایش می‌گذارند؛ گویی هدف نهایی سریال، این پیام است که در شرایط سخت، ذات انسان‌ها وحشتناک است.
هرچند نمی‌توان با این ارزیابی به‌طور کامل مخالفت کرد و واقعیت تلخ، اغلب گواه این مدعاست، اما صرفِ نمایش سه فصل خشونت‌بار و نتیجه‌گیری با این مضمون که “همه‌چیز بد است و انتظاری بیش از این نباید داشت”، نوعی سرخوردگی را در پی دارد. شاید این پایان، تنها گزینه منطقی برای این سریال بود؛ مگر اینکه نتفلیکس، نسخه فرعی آمریکایی آن را با همکاری دیوید فینچر تولید کند.
در فصل دوم، گی‌هون (با بازی لی جونگ‌جه)، قهرمان فصل نخست، به دو دلیل به میدان بازی‌های مرگبار بازمی‌گردد: نخست، نابودی این بازی‌ها از درون و دوم، اثبات این نکته به “مرد نقاب‌دار” مرموز (لی بیونگ‌هون)، گرداننده اصلی بازی‌ها، که انسان‌ها، با وجود تمام کاستی‌ها، ذاتاً نیک‌اندیش‌اند. گی‌هون، حتی پس از تجربه وحشتناک بازی‌ها، همچنان بر این باور بود که انسان‌ها همواره راه درست را برمی‌گزینند؛ اما این خوش‌بینی، به زودی رنگ می‌بازد.
فصل سوم “بازی مرکب”، دقیقاً از نقطه پایان فصل دوم آغاز می‌شود و به اثبات نادرستی فرضیه گی‌هون می‌پردازد.
در حالی که فصل نخست، معدود افراد شرور را به تصویر می‌کشید، فصل‌های دوم و سوم، این مفهوم را به اوج می‌رسانند و گی‌هون را در محاصره افرادی قرار می‌دهند که برای کسب جایزه‌ای هنگفت، از هیچ جنایتی فروگذار نمی‌کنند. البته، گی‌هون با افراد نیک‌سرشتی نیز ملاقات می‌کند؛ مانند هیون‌جو (پارک سونگ‌هون)، جون‌هی باردار (جو یوری) و زوج مادر و پسری، گئوم‌جا (کانگ ئه-سیم) و یونگ‌سیک (یانگ دونگ‌گون).
اما اغلب شرکت‌کنندگان جدید، رفتاری غیرعادی و حتی روان‌پریشانه از خود بروز می‌دهند و باور گی‌هون به نیک‌خواهی انسان‌ها، در هر لحظه به چالش کشیده می‌شود.
فصل دوم، با صحنه شورش خشونت‌بار شرکت‌کنندگان علیه نگهبانان مسلح به پایان می‌رسد؛ شورشی که با الهام از گی‌هون شکل می‌گیرد. اما غافل از اینکه دوست صمیمی جدیدش، شرکت‌کننده شماره ۰۰۱، همان “مرد نقاب‌دار” است. با سرکوب این شورش و کشته شدن بسیاری از شرکت‌کنندگان، فصل به پایان می‌رسد و فصل سوم، درست از همین نقطه آغاز می‌شود.
باز هم، شرکت‌کنندگان باقیمانده، به ماندن در بازی رأی می‌دهند؛ نه به دلیل منطقی، بلکه صرفاً برای جلوگیری از پایان سریال! گی‌هون، اکنون مردی شکسته و رنجور است که سایه شکست‌هایش بر او سنگینی می‌کند. بازی‌های مرگبار جدیدی نیز از راه می‌رسند که از میان آن‌ها، می‌توان به بازی طناب‌زنی با مجسمه‌های رباتیک غول‌پیکر اشاره کرد. حال باید دید چه کسانی از این مهلکه جان سالم به در می‌برند و چه چیزی از انسانیت آن‌ها باقی می‌ماند.
در همین حال، جون‌هو (وی ها-جون)، پلیس رسواشده و برادر گمشده مرد نقاب‌دار، همچنان در تلاش برای یافتن جزیره‌ای است که بازی‌ها در آن برگزار می‌شود. این خط داستانی که در فصل دوم، فاقد جذابیت بود، در فصل سوم نیز به همین منوال ادامه می‌یابد؛ هرچند در نهایت به نتیجه‌ای هرچند جزئی می‌رسد. با به سرانجام رسیدن تمام خطوط داستانی، این حس به مخاطب القا می‌شود که سریال، صرفاً از سر اجبار در حال پیشروی است.
هوانگ دونگ‌هیوک، نویسنده، کارگردان و خالق “بازی مرکب”، بارها اعلام کرده که تمایلی به ساخت فصل‌های بیشتر نداشته؛ به‌ویژه پس از اینکه فصل نخست، سود چندانی برای او به همراه نیاورده بود. اما موفقیت چشمگیر فصل نخست، نتفلیکس را بر آن داشت تا به هیچ وجه از این مجموعه دست نکشد. هرچند هوانگ، تمام تلاش خود را به کار گرفته، اما سایه خستگی و دلزدگی را می‌توان در جای‌جای سریال مشاهده کرد؛ گویی “بازی مرکب”، با اکراه و بی‌میلی، به مسیر خود ادامه می‌دهد.
فصل سوم، از طراحی صحنه چشمگیر و لحظات هیجان‌انگیزی برخوردار است و صحنه پایانی آن، قطعاً بحث‌های فراوانی را برخواهد انگیخت. اما با سپری شدن ساعات پایانی این فصل، علاقه مخاطب رو به افول می‌گذارد؛ به‌ویژه با بازگشت شخصیت‌های ثروتمند و نقاب‌داری که دیالوگ‌های توهین‌آمیز و آزاردهنده‌ای را بر زبان می‌آورند. بدون شک، نتفلیکس به دنبال راه‌هایی برای ادامه دادن نام بازی مرکب خواهد بود، اما در حال حاضر، این داستان نیازمند استراحتی طولانی است.
آیا فصل 3 بازی مرکب ارزش دیدن دارد؟
فصل 3 بازی مرکب نظرات متفاوتی را برانگیخته است. از یک طرف، این فصل همچنان طراحی تولید چشمگیر و لحظات هیجان‌انگیزی را ارائه می‌دهد. از طرف دیگر، به نظر می‌رسد علاقه بیننده رو به کاهش است و این فصل بیشتر شبیه به کش دادن داستان اصلی به نظر می‌رسد.
در نهایت، تصمیم‌گیری در مورد اینکه آیا این فصل ارزش دیدن دارد یا نه، به سلیقه شخصی شما بستگی دارد. اگر از فصل‌های قبلی لذت برده‌اید و می‌خواهید ببینید سرنوشت شخصیت‌ها چه می‌شود، ممکن است بخواهید آن را تماشا کنید. با این حال، اگر به دنبال داستانی تازه و خلاقانه هستید، ممکن است از تماشای آن ناامید شوید.
