پیش‌درآمدی بر «پیشتازان فضا»: قسمت دوم فصل سوم سریال Strange New Worlds!

سریال «Star Trek: Strange New Worlds» نسبت به «Star Trek: Enterprise» پیش‌درآمد مستقیم‌تری برای مجموعه اصلی «The Original Series» محسوب می‌شود. داستان این سریال در فاصله کمتر از یک دهه پیش از وقایع سریال اصلی رخ می‌دهد و ماجراجویی‌های سفینه U.S.S. Enterprise را به فرماندهی کاپیتان کریستوفر پایک (با بازی Anson Mount) دنبال می‌کند. برخی چهره‌های آشنا در این خدمه حضور دارند: اسپاک (Ethan Peck)، اهورا (Celia Rose Gooding)، پرستار کریستین چپل (Jess Bush) و اکنون اسکاتی (Martin Quinn).

«Strange New Worlds» بدون ترس به ارجاع مستقیم (یا شاید غیرمستقیم) به قسمت‌های کلاسیک «TOS» می‌پردازد، درحالی‌که عمدتاً به خط روایی و قوانین دنیای «Trek» وفادار می‌ماند.

به عنوان مثال، بازگشت نژاد خزنده‌گون گورن به عنوان دشمنانی تکرارشونده، در حالی که تقابل معروف کاپیتان کرک (William Shatner) با یکی از آن‌ها در قسمت معروف «Arena» از سریال اصلی در سال ۱۹۶۷ رخ داد. همچنین، ستوان La’an Noonien-Singh (Christina Chong) از نوادگان شخصیت شرور و نمادین دنیای «Star Trek» یعنی خان (Ricardo Montalbán) است.

قسمت افتتاحیه فصل سوم با دوز بالایی از نوستالژی همراه است. قسمت اول به نام «Hegemony Part II» پایان معلق فصل قبل را حل‌وفصل می‌کند، اما در قسمت دوم با نام «Wedding Bell Blues» فضا بسیار سبک‌تر و طنزآمیزتر می‌شود.

اگر قسمت «Charades» از فصل قبل را به یاد دارید، اسپاک در آن درست پیش از ملاقات با خانواده نامزدش T’Pring (با بازی Gia Sandhu) به یک انسان کامل تبدیل شده بود. آن قسمت در نهایت با اعتراف اسپاک و چپل به احساسات‌شان به پایان رسید و شروعی کوتاه برای یک رابطه عاشقانه بود. قسمت «Wedding Bell Blues» عملاً ادامه‌ای برای همان قسمت است، حتی کارگردانی آن را نیز Jordan Canning بر عهده دارد. همانند «Charades»، این قسمت نیز حال و هوای طنزآمیز دارد و تمرکز زیادی روی رابطه اسپاک و چپل دارد.

در این قسمت دو شخصیت جدید معرفی می‌شوند که طرفداران قدیمی «TOS» حتماً نام آن‌ها را می‌شناسند: ترلین (Rhys Darby) و دکتر راجر کوربی (Cillian O’Sullivan).

معرفی دکتر کوربی: نامزد پرستار چپل

دکتر کوربی از قسمت کلاسیک «What Are Little Girls Made Of?» از سریال «TOS» معرفی شده بود. در آن قسمت، کوربی (با بازی Michael Strong) نامزد گمشده پرستار چپل (Majel Barrett) بود؛ زیست‌شناس و باستان‌شناسی که در یک مأموریت باستان‌شناسی ناپدید شده بود.

در آن داستان، سفینه Enterprise کوربی را در سیاره‌ای به نام Exo-III می‌یابد؛ جایی که روزی تمدنی پیشرفته با استفاده از اندرویدها زندگی می‌کرد. کوربی در آنجا اندرویدی به نام Andrea ساخته و حتی یک نسخه اندرویدی از کاپیتان کرک خلق می‌کند. در پایان مشخص می‌شود که خود کوربی نیز در واقع یک اندروید است و پس از زخمی شدن مرگبار، آگاهی‌اش را به این بدن منتقل کرده. پرستار چپل، با دیدن اعمال او، عشقش را به کوربی از دست می‌دهد و در نهایت کوربی به همراه Andrea نابود می‌شود. جمله معروف کرک به اسپاک در پایان آن قسمت این بود: «دکتر کوربی هیچ‌گاه اینجا نبود.»

در فصل دوم «Strange New Worlds»، چپل برای برنامه‌ای تحقیقاتی در حوزه پزشکی باستان‌شناسی انتخاب شد و سه ماه غایب بود. حال، با گذشت همین مدت، او به Enterprise بازمی‌گردد اما با یک همراه جدید: کوربی. (ظاهراً پس از تبدیل شدن به اندروید، لهجه ایرلندی‌اش را هم از دست داده است!)

با این حال، ماجرا به اینجا ختم نمی‌شود. اسپاک و چپل ناگهان در حال برنامه‌ریزی برای مراسم عروسی‌شان هستند! چرا؟ به لطف مهمان دیگر این قسمت: ترلین.

اولین ملاقات Enterprise با ترلین، ارباب سیاره گاتوس

در قسمت کلاسیک «The Squire of Gothos» از «TOS»، سفینه Enterprise وارد سیاره‌ای مرموز به نام گاتوس می‌شود، جایی که موجودی به نام «ژنرال ترلین» (با بازی William Campbell) زندگی می‌کند. او با قدرت‌های شبیه به خدا، می‌خواهد خدمه Enterprise را مجبور به اقامت در سیاره‌اش کند. اما در نهایت، پدر و مادر نامرئی‌اش، که ظاهراً موجوداتی قدرتمندتر هستند، سر می‌رسند و او را برای تنبیه به خانه بازمی‌گردانند.

در قسمت «Wedding Bell Blues»، ترلین همه خدمه را (به‌جز کوربی) شست‌وشوی مغزی داده تا تصور کنند اسپاک و چپل در حال ازدواج هستند. او خود را به عنوان برنامه‌ریز عروسی وارد ماجرا می‌کند و ظاهری متفاوت به چشم هر بیننده دارد. هدف کودکانه‌اش؟ اذیت کردن کوربی، چون از جذابیت و کمال او حسادت می‌کند!

در پایان، مانند قسمت کلاسیک، ترلین باز هم توسط پدرش سرزنش می‌شود و مجبور به عقب‌نشینی است. صداپیشه پدر ترلین کسی نیست جز جان دی لَنسی، بازیگر نقش Q در مجموعه‌های بعدی «Star Trek»، که این موضوع تئوری قدیمی مبنی بر اینکه ترلین در واقع یکی از گونه‌ی Q است را تأیید می‌کند.

هرچند این قسمت تضادهایی با خط زمانی و روایت رسمی دنیای «Star Trek» دارد، اما «Strange New Worlds» پیش‌تر نیز نشان داده که برای روایت داستان‌های جذاب‌تر، حاضر است اندکی از قواعد سنتی فاصله بگیرد — و این تصمیمات اغلب به نفع کیفیت سریال بوده‌اند.