فیلم «راکی» (Rocky) به کارگردانی جان جی. آویلدسن در سال ۱۹۷۶ با بودجه‌ای تنها ۱.۱ میلیون دلار ساخته شد اما به یک شگفتی سینمایی تبدیل شد؛ اثری که بیش از ۱۱۷ میلیون دلار فروش داشت و سه جایزه اسکار از جمله بهترین فیلم و بهترین کارگردانی را به دست آورد. داستان کارگر ساده‌ای از فیلادلفیا که مقابل قهرمان شکست‌ناپذیر جهان، آپولو کرید (کارل ودرز) ۱۵ راند دوام می‌آورد، به یک قصه الهام‌بخش بدل شد.
اما این روایت خیالی در واقع ریشه در یک داستان واقعی داشت: مبارزه تاریخی محمدعلی با بوکسور گمنام چاک وپنر ملقب به The Bayonne Bleeder در ۲۴ مارس ۱۹۷۵. همه انتظار داشتند علی به راحتی او را شکست دهد، اما وپنر با تلاش سخت و تمرین جدی، در راند نهم حتی توانست علی را به زمین بیندازد. هرچند علی بلافاصله برخاست و در نهایت با ناک‌اوت فنی در راند پانزدهم پیروز شد، اما همین نمایش تاریخی الهام‌بخش استالونه برای خلق شخصیت راکی بالبوآ شد.
فرصت از دست‌رفته در «راکی ۲»
سیلوستر استالونه بعدها اذعان کرد که «راکی» به‌طور مستقیم از مبارزه علی – وپنر الهام گرفته است. او تصمیم گرفت برای قدردانی، نقش کوچکی به وپنر در Rocky II بدهد؛ یک حضور کوتاه به‌عنوان یکی از هم‌تمرینی‌های راکی. اما این فرصت به شکلی تلخ از دست رفت.
وپنر در تست بازیگری حاضر شد اما به گفته خودش «دو روز تمام را به مهمانی و خوش‌گذرانی» گذرانده بود و همراه با چند دوست و دختران مهمانی به استودیو آمد. نتیجه فاجعه‌بار بود و استالونه تصمیم گرفت او را کنار بگذارد.
سقوط و بازگشت دوباره
زندگی وپنر پس از این اتفاق رو به افول گذاشت. او در سال ۱۹۸۵ به جرم نگهداری کوکائین دستگیر شد و بیش از سه سال را در زندان گذراند. با این حال، بعدها توانست مسیر زندگی‌اش را تغییر دهد، دوباره ازدواج کند و بیش از ۱۵ سال در صنعت فروش مشروبات الکلی فعالیتی موفق داشته باشد.
وپنر امروز به عنوان یک نماد هشداردهنده و در عین حال الهام‌بخش شناخته می‌شود؛ مردی که زندگی‌اش هم مایه شکل‌گیری یکی از محبوب‌ترین فرنچایزهای سینما شد و هم یادآور این حقیقت است که فرصت‌ها همیشه نیازمند آمادگی و انضباط هستند.
