فیلم کمدی «کفایت مذاکرات» به کارگردانی سهیل موفق، به تازگی به جمع آثار سینمای ایران پیوسته است، اما پرسش اصلی این است که آیا این اثر توانسته انتظارات مخاطبان و منتقدان را برآورده کند یا تنها تکراری دیگر در ژانر کمدی ایرانی است.
خلاصه داستان فیلم «کفایت مذاکرات»
در خلاصه داستان رسمی فیلم آمده است: «این چیزها تو سریالهای ترکی هم قفله…»
«کفایت مذاکرات» یک کمدی اجتماعی است که حول موضوع رحم اجارهای و مشکلاتی که در این مسیر برای خانواده ایجاد میشود، شکل میگیرد. داستان نشان میدهد که خانواده چگونه تلاش میکند از پس مشکلات مالی خود برآید، اما این تازه آغاز مجموعهای از چالشها و دردسرهاست که مسیر آنها را پر فراز و نشیب میکند.
بازیگران و عوامل فیلم «کفایت مذاکرات»
از جمله بازیگران این فیلم میتوان به مهران غفوریان، محسن کیایی، ایمان صفا، رویا میرعلمی، المیرا دهقانی، حدیث فولادوند، سارا منجزی، محمدرضا داوودنژاد، قدرتالله ایزدی، محمدجواد جعفرپور و جواد پولادی اشاره کرد.
عوامل اصلی فیلم نیز عبارتند از:
-
مدیر فیلمبرداری: روزبه رایگا
-
تدوین: حسن ایوبی
-
آهنگساز: امیر توسلی
-
طراحی و ترکیب صدا: حسین ابوالصدق
-
مدیران صدابرداری: علی کیانارثی و اردلان کیانارثی
-
طراح گریم: عبدالله اسکندری
-
طراح صحنه: سعید هنرمند
-
طراح لباس: مهناز غنی
-
طراح جلوههای بصری: امیر ولیخانی
-
مدیر برنامهریزی: مجتبی طاهرخانی
-
مدیر تولید: محمدرضا عزتخانی
-
سرپرست گروه کارگردانی: محمد داودیکیا
-
منشی صحنه: صفورا برسان
-
جانشین تهیهکننده: کیمیا محمودیان
-
مجری طرح: مریم رحیمی
-
عکاس: معصومه صالح بیگی
بررسی نقاط ضعف
یکی از بارزترین نقاط ضعف فیلم، فقدان منطق روایی و انسجام داستانی است؛ مشکلی که نه تنها در «کفایت مذاکرات»، بلکه در بسیاری از کمدیهای معاصر ایران به چشم میخورد. در عوض روایت منسجم، با مجموعهای از موقعیتهای به ظاهر خندهدار مواجه هستیم که ارتباط منطقی چندانی با یکدیگر ندارند و در نتیجه، طنز فیلم بیشتر حالت تصادفی و سطحی پیدا میکند.
داستان فیلم در کوتاهترین شکل ممکن چنین است: دختری تصمیم میگیرد رحم خود را برای بچهدار شدن زوجی اجاره دهد. این ایده، اگرچه پتانسیل تبدیل شدن به یک کمدی هوشمند و جذاب را داشت، اما در اجرا به روایتی سطحی، غیرقابل باور و گاهی ابلهانه بدل شده است. دقایق ابتدایی فیلم با حضور شخصیتهایی که رفتارهایشان نامعقول و اغلب احمقانه است، به کمدیای سخیف تبدیل میشود که مشخص نیست تماشاگر باید به کدام بخش آن بخندد.
فیلم با مجموعهای از موقعیتها و شخصیتهای بیربط پیش میرود: بازگشت نادر از ترکیه به دلیل جیببری سیاوش قمیشی، تعامل با خواهر «خل وضع»، همسایه کاراتهباز و حضور ناگهانی یک مفسد اقتصادی، همه و همه پازلی از شخصیتها و صحنههایی را شکل میدهند که انسجام داستانی را مختل میکنند و طنز فیلم را کاهش میدهند.
یکی دیگر از مشکلات مهم، تکرار الگوهای پیشین در کمدیهای ایرانی است. تهیهکنندگان، کارگردانان و بازیگران مشخص با استفاده از ایدههایی تکراری، آثاری میسازند که تماشای یکی از آنها به تجربهای شبیه دیدن همه آثار دیگر تبدیل میشود. به گفته حسین فرحبخش، چنین فیلمهایی معمولاً از پس هزینههای خود برمیآیند و چرخه اقتصادی سینما را حفظ میکنند، اما خلاقیت و تازگی در آنها کمتر به چشم میخورد.
جمعبندی
