پنج چیزی که انتظار داریم در فیلم بتمن 2 ببینیم!

در تاریخ ۲۷ ژوئن، مت ریوز به طرفداران فیلم‌های ابرقهرمانی اعلام کرد که نگارش فیلمنامه‌ی The Batman II را به پایان رسانده و آن را برای جیمز گان ارسال کرده است؛ گان نیز بلافاصله آن را «اثری عالی» توصیف کرد، بی‌آنکه جزئیات بیشتری فاش کند. هنوز اطلاعاتی از داستان دومین فصل ماجرای شوالیه‌ی تاریکی با بازی رابرت پتینسون در دسترس نیست و تا زمان آغاز فیلمبرداری در سال ۲۰۲۶، تنها می‌توانیم گمانه‌زنی کنیم.

تاریخ اکران این اثر نیز برای اول اکتبر ۲۰۲۷ تعیین شده است. با وجود این فضای رازآلود، مانعی برای حدس و پیش‌بینی (و حتی دعا کردن برای آنچه پیش روست) وجود ندارد؛ چراکه به‌زودی قهرمان گاتهام دوباره بازخواهد گشت.

بدیهی است که پس از موفقیت قسمت نخست و روایت کارآگاهی هیجان‌انگیزی که ریوز در سال ۲۰۲۲ خلق کرد، مخاطبان مشتاقانه هر چیزی را که او برای ادامه‌ی داستان در نظر گرفته است خواهند پذیرفت.

با این حال، طرفداران همواره در رؤیای آنچه ممکن است رخ دهد به سر می‌برند و همین امر باعث می‌شود تا مجموعه‌ای از ایده‌ها و عناصر پیشنهادی مطرح شود؛ عناصری که می‌توانند این دنباله را نه تنها از فیلم‌های پیشین «بتمن» متمایز سازند، بلکه آن را به یکی از بهترین دنباله‌های سینمایی بدل کنند. بی‌شک باز هم شاهد همان تاریکی و عمق در دنیای گاتهام خواهیم بود، اما انتظار می‌رود چند عنصر تازه و بهبودهای اساسی نیز به اثر افزوده شود؛ از جمله پرداختن به خودِ قهرمان، بروس وین.

۱. فرصت بیشتر برای رابرت پتینسون در نقش بروس وین

یکی از انتقادهایی که به قسمت نخست وارد شد، حضور کم‌رنگ شخصیت بروس وین در پشت نقاب بود. پتینسون بروس را فردی منزوی، غمگین و منزجر از جامعه نشان داد که بیش از آنکه هویت بتمن را پنهان کند، آن را آشکار می‌ساخت. هرچند فضای تیره و جنایی فیلم شبیه به «هفت» (Se7en) بود، اما لازم است بروس در دنباله کمی سرزنده‌تر و اجتماعی‌تر نشان داده شود. سابقه‌ی کاری پتینسون در آثاری چون Tenet و حتی فیلم آتی Mickey 17 از بونگ جون-هو ثابت کرده است که او توانایی ارائه‌ی شخصیتی کاریزماتیک، پرانرژی و متفاوت را دارد.

چنین پرداختی می‌تواند تضادی جذاب میان بروس و بتمن ایجاد کند و همزمان زمینه‌ای برای نمایش لایه‌های پنهان فساد و قدرت در گاتهام فراهم آورد. افزون بر آن، پس از دیدن بروس درگیر دو سال زندگی به عنوان بتمن، جالب خواهد بود اگر در ادامه شاهد تلاش او برای بازگشت به زندگی انسانی نیز باشیم.

۲. تقویت رابطه‌ی بروس وین و آلفرد

در فیلم نخست، رابطه‌ی بروس و آلفرد پنی‌ورث (با بازی اندی سرکیس) تا اواخر داستان سرد و دور از صمیمیت بود و تنها پس از سوءقصد به جان آلفرد، نشانه‌هایی از آشتی میان آن دو پدیدار شد. این رابطه‌ی عاطفی و پدرانه بخشی جدایی‌ناپذیر از افسانه‌ی بتمن است. نمونه‌ی درخشان آن را می‌توان در سه‌گانه‌ی نولان دید که لحظات ناب بسیاری را میان مایکل کین و کریستین بیل رقم زد.

بنابراین، ضروری است که در قسمت دوم، بروس و آلفرد در کنار هم قرار گیرند و پیوند عاطفی‌شان بیش از پیش پررنگ شود؛ پیش از آنکه به سراغ شخصیت‌هایی چون «پسر شگفت‌انگیز» (Robin) برویم.

۳. اضافه شدن بت‌بوَت (و سایر وسایل نقلیه‌ی بتمن)

در پایان فیلم نخست دیدیم که گاتهام در سیلاب غرق شده است. پس طبیعی است که بتمن برای رفت‌وآمد نیاز به وسایل نقلیه‌ی تازه داشته باشد. هرچند بت‌موبیل معرفی‌شده در فیلم ۲۰۲۲ یکی از بهترین نمونه‌های تاریخ سینما بود، اما این بار می‌توان شاهد «بت‌بوَت»، تجهیزات غواصی، زیردریایی یا حتی یک هواپیمای مخفی و مرگبار جدید باشیم. سنت همیشگی فیلم‌های بتمن این بوده است که در دنباله‌ها، قهرمان ارتقاهای تازه‌ای دریافت کند. کافی است این بار نیز همان حس رعب‌انگیز تعقیب پنگوئن با خودرو، به شکلی تازه و خلاقانه تکرار شود.

۴. معرفی شرورانی که تاکنون ندیده‌ایم

از زمان فیلم‌های تیم برتون تا امروز، تقریباً همه‌ی آثار بتمن حول چند دشمن تکراری همچون جوکر، کت‌وومن، ریدلر، توفیس و بین شکل گرفته‌اند. اما دنیای گاتهام پر از دشمنان کمتر شناخته‌شده است که ظرفیت بالایی برای ایجاد ترس و هیجان دارند.

برای مثال «پروفسور پیگ»، جراح روان‌پریشی که به ثروتمندان حمله کرده و آن‌ها را با جراحی‌های وحشتناک «تبدیل» می‌کند؛ یا «هاش»، دشمن نقاب‌دار و نابغه‌ای که بروس را وادار به کندوکاو عمیق‌تری در گذشته‌ی خانوادگی‌اش می‌سازد. همچنین گزینه‌ی محبوب پتینسون، «فرقه‌ی جغدها» (Court of Owls) است؛ سازمانی مخفی که از ابتدای تأسیس گاتهام در پشت پرده همه‌چیز را کنترل کرده و به‌خوبی با فضای تیره‌ی فیلم‌های ریوز همخوانی دارد.

۵. فعلاً جوکر را کنار بگذارید

بی‌تردید بری کیوگان توانایی فوق‌العاده‌ای در ایفای نقش جوکر دارد و دیر یا زود شاهد تقابل او با پتینسون خواهیم بود. اما شاید عاقلانه‌ترین تصمیم این باشد که این رویارویی بزرگ به قسمت بعدی موکول شود. حضور زودهنگام جوکر می‌تواند پیش‌بینی‌پذیر و تکراری به نظر برسد و مقایسه‌ی اجتناب‌ناپذیر با The Dark Knight نولان را به‌دنبال داشته باشد.

بهتر است جوکر فعلاً در زندان آرکام باقی بماند و تنها از پشت میله‌ها بر اتفاقات نظاره‌گر باشد، تا زمانی که زمینه‌ی مناسب برای آزاد شدن و برخورد مستقیم او با بتمن فراهم شود. همان‌طور که هر شوخی به یک «مقدمه» نیاز دارد، رویارویی نهایی با جوکر نیز باید در زمان درست و با آمادگی کامل رخ دهد.