با درگذشت غم‌انگیز بیل پکستون در سال ۲۰۱۷ در سن ۶۱ سالگی، جهان نه‌تنها یکی از بازیگران برجسته، بلکه فیلم‌سازی را از دست داد که در آستانه‌ی درخشیدن در مقام کارگردان قرار داشت. پکستون از آن دسته بازیگرانی بود که حضورش حتی در کوچک‌ترین نقش‌ها نیز کیفیت فیلم را ارتقا می‌داد. لهجه تگزاسی و لبخند زیرکانه‌اش باعث می‌شد تا در هر صحنه‌ای که ظاهر می‌شد، توجه مخاطب را به خود جلب کند. یکی از آخرین نقش‌آفرینی‌های او در فیلم علمی‌تخیلی تحسین‌شده‌ی «لبه‌ی فردا» بود که هر لحظه‌ی حضورش در آن به‌یادماندنی است.
در سال ۲۰۰۱، پکستون اولین فیلم بلند خود را با نام «Frailty» (شکنندگی) کارگردانی کرد؛ یک تریلر روان‌شناختی و دلهره‌آور که به موضوعاتی چون ایمان، قتل و اسرار تاریک خانوادگی می‌پردازد. حالا این فیلم با انتشار نسخه نهایی و بازسازی‌شده در قالب 4K بار دیگر توجه‌ها را به خود جلب کرده است. فیلمی که در زمان خودش تا حدی نادیده گرفته شد، اما حالا زمان مناسبی برای کشف دوباره‌ی آن فرا رسیده است.
روایتی تاریک از ایمان، قتل و جنون
در نگاه اول، «Frailty» دارای یک طرح داستانی پرزرق‌وبرق و شبه‌جنایی به نظر می‌رسد. متیو مک‌کانهی، که هنوز دوران شکوفایی حرفه‌ای‌اش آغاز نشده بود، در این فیلم نقش مردی را ایفا می‌کند که داستانی عجیب را برای مأمور اف‌بی‌آی (با بازی مرحوم پاورز بوث) بازگو می‌کند. او تعریف می‌کند که چگونه در دوران کودکی‌اش، شاهد تبدیل‌شدن پدر محبوبش (با بازی پکستون) به یک قاتل زنجیره‌ای بوده است.
داستانی پُرکشش با نگاهی عمیق‌تر
شخصیت پدر، که در فیلم نامی ندارد، یک روز به دو پسر خردسالش اعلام می‌کند که از سوی خداوند پیامی دریافت کرده است. خدا به او مأموریت داده تا همراه پسرانش «شیاطین» را نابود کند. اما این شیاطین، در ظاهر انسان‌های عادی هستند. پدر با اصرار می‌گوید که این افراد ذاتاً شرورند و باید با تبر جادویی که در یک انبار متروکه یافته، نابود شوند.
در حالی‌که پسر کوچک‌تر، بی‌چون‌و‌چرا همراهی می‌کند، پسر بزرگ‌تر به‌شدت به سلامت روان پدرش شک دارد. در نگاه اول، این روایت ممکن است کلیشه‌ای یا اغراق‌شده به نظر برسد، اما کارگردانی بیل پکستون آن را به سمت تراژدی عمیق و تاریکی سوق می‌دهد که بسیاری از فیلم‌سازان دیگر از پرداختن به آن پرهیز می‌کردند. او دوگانگی وحشتناک داستان را به‌خوبی نمایش می‌دهد: آیا پدر واقعاً مأموریتی الهی دارد؟ یا صرفاً دچار جنون شده و حالا یک قاتل سریالی است؟
پکستون با مهارتی قابل‌توجه، صحنه‌های مربوط به الهامات مذهبی را با زیبایی و خلاقیت به تصویر می‌کشد. برای مثال، در یکی از سکانس‌ها، قسمت زیرین یک خودرو ناگهان به کلیسایی باشکوه تبدیل می‌شود. او نقش قاتل تبر به‌دست را طوری ایفا می‌کند که بیشتر شبیه یک پدر دلسوز به‌نظر می‌رسد تا یک هیولای خون‌ریز. با این حال، یکی از پسرانش مطمئن است که پدر در حال قتل انسان‌های بی‌گناه است. در بخشی از روایت مک‌کانهی گفته می‌شود: «پدرم را دوست داشتم اما از او می‌ترسیدم» — جمله‌ای که احتمالاً برای بسیاری از افراد آشناست، حتی اگر پدرشان هیچ‌گاه تبر به‌دست نبوده باشد.
فیلمی شایسته برای بازشناسی در قالب 4K
«Frailty» هنگام اکران در سال ۲۰۰۱ نقدهای مثبتی دریافت کرد. راجر ایبرت، منتقد برجسته، چهار ستاره کامل به آن داد و نوشت: «این فیلم از جهات مختلف به‌خوبی عمل می‌کند و تا پایان مخاطب را غافل‌گیر نگه می‌دارد.» در گیشه نیز عملکرد متوسطی داشت و با بودجه‌ای ۱۱ میلیون دلاری، حدود ۱۷.۴ میلیون دلار فروش کرد. پکستون پس از این فیلم تنها یک فیلم دیگر به نام «The Greatest Game Ever Played» (در ژانر ورزشی-گلف) ساخت و دیگر هرگز فرصت فیلم‌سازی پیدا نکرد.
با وجود طرفداران محدود، «Frailty» در میان آثار ژانر وحشت همچنان گنجینه‌ای گم‌شده به‌حساب می‌آید. بسیاری از کاربران در پلتفرم‌هایی چون Letterboxd نظر منفی نسبت به فیلم داشته‌اند — بیشتر به دلیل پیچش داستانی فیلم که در اینجا لو داده نمی‌شود — اما این اثر، فیلمی درخشان و آزاردهنده در ژانر وحشت است که سؤالات اخلاقی سنگینی را مطرح می‌کند؛ سؤالاتی که هیچ پاسخ آسانی ندارند.
این فیلم حالا با انتشار نسخه 4K، شایسته‌ی دیده‌شدن و تجدید حیات در میان مخاطبان تازه است. اگر تا کنون این اثر را ندیده‌اید، حالا بهترین زمان برای تماشا و کشف دوباره‌ی یکی از نادیده‌گرفته‌شده‌ترین فیلم‌های ترسناک قرن است.
