بر اساس دادههای تازه منتشرشده از گزارش سالانه «Year in Search» گوگل، کاربران اینترنت در سال گذشته بیش از هر زمان دیگری بهدنبال توضیح و تفسیر داستان برخی فیلمها و سریالها بودهاند.
این آمار که توسط گوگل جمعآوری و در اختیار رسانهها قرار گرفته، نشان میدهد کدام آثار سینمایی و تلویزیونی بیشترین جستوجو را همراه با واژه «explained» داشتهاند؛ آثاری که مخاطبان برای درک پایانبندیها، پیچشهای داستانی و نمادپردازیهایشان نیاز به توضیح بیشتری احساس کردهاند.
طبق این دادهها، هرچند در دنیای سرگرمی شگفتی بزرگی دیده نمیشود و مثلاً حضور پررنگ پدرو پاسکال در پروژههایی چون «The Last of Us» و «The Fantastic Four: First Steps» او را به پربحثترین بازیگر سال تبدیل کرده، اما آنچه بیش از همه جلب توجه میکند، فهرست فیلمها و سریالهایی است که مخاطبان را سردرگم کردهاند.
Wayward | نتفلیکس
سریال «ویوارد» با بازی تونی کولت، یک تریلر روانشناختی است که در ظاهر داستانی ساده دارد، اما در لایههای زیرین خود پرسشهای پیچیدهای درباره آسیبهای دوران کودکی و تأثیر آنها بر شخصیت انسان مطرح میکند. پایانبندی سریال و سرنوشت شخصیت اصلی، «الکس دمپسی»، بهقدری مبهم و نمادین است که بسیاری از بینندگان برای فهم دقیق آن به سراغ جستوجوهای اینترنتی رفتهاند.
We Were Liars | آمازون پرایم ویدئو
این سریال نوجوانانه که اقتباسی از رمان معروف ای. لاکهارت است، با روایت غیرخطی و بازی مداوم با گذشته و حال، مخاطب را به چالش میکشد. افشای راز اصلی داستان و موقعیت واقعی دوستان «کدنس» در پایان سریال، آنقدر غیرمنتظره و تکاندهنده است که کاربران برای اطمینان از برداشت خود، توضیحات و تحلیلهای مختلفی را جستوجو کردهاند.
The Hunting Wives | نتفلیکس
با وجود استقبال گسترده مخاطبان، این سریال تریلر روانجنسی کمتر مورد توجه منتقدان قرار گرفت. داستان پیچیده، شخصیتهای چندلایه و پایانی پر از ابهام و جسد، باعث شد بینندگان برای درک روابط پنهان و انگیزههای واقعی شخصیتها، به گوگل پناه ببرند.
Straw | نتفلیکس
فیلم «استراو» ساخته تایر پرری و با بازی درخشان تاراجی پی. هنسن، یکی از بحثبرانگیزترین پایانبندیهای سال را دارد. پیچش ناگهانی و بحثبرانگیز داستان در دقایق پایانی، منطق روایی فیلم را زیر سؤال میبرد و همین موضوع، آن را به یکی از جستوجوشدهترین آثار سال در زمینه «توضیح داستان» تبدیل کرده است.
House of Dynamite | نتفلیکس
این تریلر سیاسی به کارگردانی کاترین بیگلو («Zero Dark Thirty») اگر وحشت ناشی از گسترش تسلیحات هستهای در «اوپنهایمر» کریستوفر نولان را کافی ندانسته باشید، ضربان قلبتان را تا لحظه نمایش تیتراژ بالا نگه میدارد؛ حتی اگر پایانبندی آن بهطور سنتی رضایتبخش نباشد.
بیگلو و فیلمنامهنویس، نوآ اوپنهایم، در طول فیلم بارها انتظار مخاطب را به چالش میکشند. برجستهترین نمونه این رویکرد، روایت آمادهسازی برای یک حمله هستهای به خاک آمریکا از سه زاویه متفاوت در درون ساختار دولت ایالات متحده است؛ ساختاری که بارها با فیلم کلاسیک «راشومون» آکیرا کوروساوا مقایسه شده است. در شرایطی که گزینههای واکنش یا انحراف به حداقل میرسد، رئیسجمهور آمریکا (با بازی ادریس البا)، یکی از مقامات ارشد اتاق وضعیت (ربکا فرگوسن) و معاون مشاور امنیت ملی (گابریل باسو) ناچار میشوند تصمیمهایی غیرممکن بگیرند؛ تصمیمهایی که میتواند از آخرالزمان هستهای جلوگیری کند یا آن را تسریع بخشد.
با توجه به تنش شدید و ریتم بیامان فیلم، پایان «House of Dynamite» بیش از آنکه رضایتبخش باشد، ویرانکننده است. همین موضوع باعث شده بسیاری معتقد باشند اکران این فیلم روی پلتفرم استریم، فرصت تجربه جمعی و تأثیرگذار سینمایی را از آن گرفته است.
Sirens | نتفلیکس
«سایرنز» را میتوان تراژدیای یونانی در لباس یک کمدی سیاه لوکس و مدرن توصیف کرد؛ اثری که برای مخاطبان علاقهمند به نمادپردازیهای اسطورهای، لایههای تفسیری فراوانی دارد. این مینیسریال به نویسندگی و خلق مالی اسمیت متزلر و بر اساس نمایشنامه «Elemeno Pea» ساخته شده و داستان «دِوِن دوییت» (مگان فهی) را دنبال میکند؛ زنی ازخودگذشته و در آستانه فروپاشی که وارد دنیای «مایکلا کل» (جولیان مور) میشود؛ شخصیتی کاریزماتیک با ثروتی افراطی و نفوذی مسحورکننده بر اطرافیانش در جزیرهای رؤیایی.
در میان این جمع، خواهر کوچکتر دوِن، «سیمون» (میلی آلکاک) نیز حضور دارد؛ دختری که تنها یک ترفیع شغلی با دستیابی به زندگیای فاصله دارد که در کودکی حتی تصورش را هم نمیکرد. کشمکش اصلی داستان بر سر آینده سیمون است: انتخاب میان آسایشی سرد و بیرحم یا فداکاری اخلاقی دردناک.
«Sirens» با طنزی جوانپسند و تند، حتی در لحظاتی که از نظر دراماتیک متزلزل میشود، جذاب باقی میماند؛ موضوعی که با انتخاب بازیگران قدرتمند سریال تقویت شده است. اشارههای نهچندان پنهان به اسطورهشناسی یونان در هر قسمت، توجه مخاطبان را جلب کرده و تصمیمهای نهایی شخصیتها، بینندگان را به جستوجوی تحلیلها و تفسیرهای مختلف درباره پیام نهایی سریال در زمینه فریب، جابهجایی طبقاتی و فداکاری اخلاقی سوق داده است.
Adolescence | نتفلیکس
مینیسریال «نوجوانی» یکی از تکاندهندهترین و ماندگارترین تولیدات نتفلیکس در سال ۲۰۲۵ به شمار میرود. این مجموعه به قلم جک تورن و استیون گراهام و با کارگردانی فیلیپ بارانتینی، به پیامدهای نگرانکننده محتوای سمی شبکههای اجتماعی میپردازد؛ محتوایی که بهطور خاص پسران و مردان جوان را هدف میگیرد و رفتارهای مخرب و کلیشهای از مردانگی را ترویج میکند. این جریان که با عنوان «مانوسفر» شناخته میشود، نقش محوری در شکلگیری فضای داستان دارد.
داستان با بازداشت یک پسر ۱۳ ساله به اتهام قتل همکلاسیاش آغاز میشود، اما «Adolescence» بیش از آنکه یک معمای جنایی کلاسیک باشد، یک «چراییِ جنایت» عمیق است. سریال پرسشهای دشواری درباره نقش والدین، جامعه و خطرات دنیای مجازی مطرح میکند. پایانبندی اثر، که بر تلاش یک خانواده برای درک تأثیر این محتوا بر فرزندشان متمرکز است، بسیاری از مخاطبان را درگیر کرد. بهویژه رنج عمیق شخصیت پدر، با بازی استیون گراهام، یکی از دلایل اصلی جستوجوی توضیح و تحلیل درباره این سریال بوده است.
Weapons | برادران وارنر
فیلم «Weapons» ساخته زک کرگر، روایتی رازآلود و چندلایه درباره ناپدید شدن عجیب یک کلاس کامل از کودکان است؛ کودکانی که رأس ساعت ۲:۱۷ بامداد، داوطلبانه خانههای خود را ترک کرده و به دل جنگل میزنند. تنها بازمانده این اتفاق، پسری به نام الکس است و همین موضوع، شک و تردیدها را متوجه معلم کلاس، جاستین گندی (با بازی جولیا گارنر)، میکند.
فیلم با ساختاری غیرخطی و نزدیک به سبک «راشومون»، روایت را از زوایای مختلف پیش میبرد؛ موضوعی که باعث سردرگمی برخی تماشاگران در درک زمانبندی وقایع شده است. بسیاری از جستوجوها به توضیح نمادها، معنای ساعت ۲:۱۷ و پیشینه مبهم شخصیتها مربوط میشود. همچنین بحثهای داغی درباره اینکه آیا «Weapons» تمثیلی از بحران خشونت مسلحانه در مدارس آمریکا است یا نه، توجه مخاطبان را به خود جلب کرده است.
Sinners | برادران وارنر
در مقایسه با «Weapons»، بلاکباستر ترسناک «Sinners» ساخته رایان کوگلر کمتر مخاطبان را گیج کرده، اما لایههای نمادین و ارجاعات تاریخی و موسیقایی فراوانی دارد. این وسترن موزیکال خونآشامی، با ترکیب ژانرها و روایت پرجزئیات، تجربهای فشرده و چندبعدی ارائه میدهد که در یکبار تماشا بهسادگی قابل هضم نیست.
داستان فیلم از افسانههای موسیقی بلوز، بهویژه اسطوره رابرت جانسون، الهام گرفته و موسیقی نقشی کلیدی در شکلگیری شخصیتها و فضای داستان دارد. حتی شخصیت منفی فیلم نیز از طریق موسیقی فولکلور ایرلندی، زمینهای تاریخی پیدا میکند. پرداخت کوگلر به پیوند موسیقی، تاریخ و فرهنگ در جنوب آمریکا، بحثهایی درباره مفاهیمی چون هویت فرهنگی، جذب و appropriation فرهنگی را برانگیخته است.
در کنار این لایههای مفهومی، پایانبندی فیلم، سرنوشت برخی شخصیتها، قوانین حاکم بر خونآشامها و صحنه پس از تیتراژ، از دیگر عواملی بودهاند که مخاطبان را به جستوجوی توضیح و تحلیل واداشتهاند.
«The Woman in the Yard»؛ پایانی بحثبرانگیز که مخاطبان را به گوگل کشاند
در مورد بسیاری از فیلمها و سریالهای این فهرست، تنها میتوان حدس زد چه عاملی باعث شده مخاطبان برای یافتن پاسخ به سراغ گوگل بروند. اما درباره فیلم «The Woman in the Yard» تقریباً مشخص است که دلیل این سردرگمی چه بوده است.
این فیلم به کارگردانی ژاومه کولت-سرا («Carry On» و «Black Adam») ساخته شده و میتوان آن را برداشت بلومهاوس از فیلم تحسینشده «The Babadook» دانست. دنیل ددوایلر، بازیگر فیلم «Till»، در نقش مادری داغدار ظاهر میشود که پس از مرگ همسرش (راسل هورنسبی) در یک تصادف مرگبار، همزمان با بهبود از جراحات شدید خود، تلاش میکند با زندگی بهعنوان یک مادر تنها کنار بیاید.
در حالی که وضعیت روانی و عاطفی این زن بهسرعت رو به وخامت میرود و عملاً نادیده گرفته میشود، زنی مرموز با بازی اوکوی اوکپوکواسیلی در حیاط خانه ظاهر میشود؛ شخصیتی که بیشتر اوقات فقط به شکلی تهدیدآمیز آنجا مینشیند و حضورش فضایی ناآرام و وهمآلود ایجاد میکند؛ حضوری که با توجه به درجهبندی سنی PG-13 فیلم، بیش از آنکه خشونتبار باشد، روانی و القایی است.
همانطور که قابل انتظار است، دلیل اصلی قرار گرفتن «The Woman in the Yard» در این فهرست، پایانبندی آن است؛ پایانی که بسیار بحثبرانگیزتر و تأملبرانگیزتر از آن چیزی است که روند کلی فیلم وعده میدهد. توانایی زن مرموز در دستکاری واقعیت، این امکان را به مخاطب میدهد که نسبت به صحت آنچه روی پرده میبیند دچار تردید شود. از سوی دیگر، با پیشرفت داستان، زاویه دید مادر نیز بهتدریج غیرقابل اعتمادتر میشود.
این رویکرد شاید به یک پایانبندی رضایتبخش کلاسیک منجر نشود، اما «The Woman in the Yard» نمونهای از فیلمهایی است که با ایجاد ابهام و سردرگمی در اوج داستان، مخاطبان را حتی ماهها پس از اکران درگیر خود نگه میدارد؛ موضوعی که احتمالاً با استقبال دوباره آن در پلتفرمهای استریم نیز بیارتباط نیست.
