تیموتی شالامی در سالهای اخیر مسیر حرفهای بینظیری را طی کرده است. این بازیگر جوان در مجموعهای از فیلمهای موفق حضور یافته که جایگاه او را بهعنوان یک ستارهی واقعی تثبیت کردهاند؛ تا جایی که بسیاری از مخاطبان تنها بهدلیل حضور شالامی، بلیت فیلمها را خریداری میکنند.
البته، همه آثار او موفق نبودهاند. برخی از ضعیفترین فیلمهای شالامی شامل “Love the Coopers” در سال ۲۰۱۵ و “A Rainy Day in New York” محصول ۲۰۱۹ هستند — فیلمی که دو سال پس از نقشآفرینی درخشان او در “Call Me By Your Name” (۲۰۱۷) اکران شد؛ فیلمی عاشقانه که قلب بسیاری را تسخیر کرد.
اما آثار اخیر او همگی با موفقیت چشمگیری همراه بودهاند. پس از نقشآفرینی در “Dune: Part Two” و عبور این فیلم از مرزهای فروش در گیشه، شالامی در نقش باب دیلن در فیلم بیوگرافی “A Complete Unknown” ظاهر شد؛ فیلمی که با تحسین منتقدان مواجه شد و بهخاطر ایفای نقشی چالشبرانگیز از یکی از بزرگترین چهرههای موسیقی قرن بیستم، تحسینها را برانگیخت.
همچنین، نقش اصلی او در فیلم “Wonka” محصول ۲۰۲۳ که با بودجه ۱۲۵ میلیون دلاری بیش از ۶۳۴ میلیون دلار فروش داشت، این موفقیت را تکمیل کرد.
تلویزیون؛ حلقهی مفقوده کارنامه درخشان شالامی
با این حال، شالامی در دنیای تلویزیون هنوز موفقیتی در حد سینما کسب نکرده است. او نقش دورهای “فین والدن” را در سریال “Homeland” از شبکه Showtime ایفا کرده بود — بزرگترین نقش تلویزیونی او تا به امروز که به سال ۲۰۱۲ بازمیگردد. او تاکنون نقش اصلی هیچ مجموعه تلویزیونیای را بر عهده نگرفته است. اما به نظر میرسد شرایط میتوانست کاملاً متفاوت باشد — اگر آزمون بازیگریاش برای یک سریال ترسناک موفق را به کلی خراب نمیکرد.
شالامی میتوانست خیلی زودتر به یک ستاره تلویزیونی بدل شود
در فیلم “Interstellar” محصول ۲۰۱۴، شالامی در نقش نسخه نوجوان تام کوپر، پسر شخصیت جوزف کوپر (با بازی متیو مککانهی) ظاهر شد. در آن زمان، این بازیگر جوان تصور میکرد که این فیلم زندگی حرفهایاش را دگرگون خواهد کرد، اما به گفته خودش، با وجود اینکه این فیلم هنوز هم یکی از آثار محبوب اوست، هیچ تغییری در مسیر کاریاش ایجاد نکرد. شالامی تا سال ۲۰۱۷ و فیلم “Call Me By Your Name” منتظر ماند تا بالاخره به جایگاهی شایسته دست یابد.
اما اگر او آزمون بازیگریاش برای سریال ترسناک A&E را خراب نکرده بود، شاید شهرتش خیلی زودتر از این اتفاق میافتاد.
سریال ترسناک «Bates Motel» و اشتباه عجیب شالامی
در سال ۲۰۱۳، شبکه A&E سریال “Bates Motel” را روانه آنتن کرد؛ درامی ترسناک با الهام از رمان کلاسیک «Psycho» نوشته رابرت بلاک در سال ۱۹۵۹. این سریال بهعنوان پیشدرآمدی برای فیلم نمادین آلفرد هیچکاک — “Psycho” محصول ۱۹۶۰ — طراحی شد و بر زندگی نورمن بیتس (با بازی فردی هایمور) و مادرش نورما (ورا فارمیگا) در سالهای پیش از وقایع رمان تمرکز داشت.
برخلاف فیلم که در کالیفرنیا میگذشت، این سریال در شهری خیالی بهنام وایت پاین بی، اورگن روایت میشد و با وجود ماهیت پیشدرآمد، در دوران مدرن جریان داشت — چیزی که از دید بسیاری عجیب و سردرگمکننده بود. با این حال، سریال پنج فصل دوام آورد و در طول پخش خود به محبوبیتی قابل توجه دست یافت.
در این سریال، بازیگر آیندهدار House of the Dragon، الیویا کوک نیز حضور داشت که بعدها فاش کرد روند فیلمبرداری Bates Motel از نظر روانی برایش بسیار سخت و فرساینده بوده است. اینکه آیا چنین تجربهای برای شالامی نیز تکرار میشد یا نه، هیچگاه مشخص نخواهد شد؛ چرا که او بهدلیل اشتباهی عجیب در برداشت از منبع الهام سریال، این نقش را از دست داد.
تیموتی شالامی منبع سریال را بهکلی اشتباه گرفت
در مصاحبهای با Backstage، زمانی که از شالامی خواسته شد بدترین تجربه آزمون بازیگریاش را بازگو کند، از تلاش نافرجامش برای گرفتن نقش نورمن بیتس در “Bates Motel” سخن گفت و توضیح داد که چگونه برداشت اشتباهش از منبع اقتباس، آزمون را به کلی به مسیر اشتباهی برد:
«اون موقع حدوداً ۱۴ یا ۱۵ سالم بود و بهم گفتن این سریال، نسخه نوجوانِ “Psycho”ئه. منم رفتم نتفلیکس و اولین چیزی که برای جستجوی “Psycho” بالا اومد، فیلم “American Psycho” بود — که خب از نظر لحن و سبک بازی، کاملاً خاص و متفاوت بود. بنابراین یه جایی، یه آزمون بازیگری برای “Bates Motel” هست که من توش نقش نورمن بیتس رو کاملاً مثل پاتریک بیتمن بازی کردم، که کلاً اشتباه بود.»
در حالی که پاتریک بیتمن (شخصیت اصلی فیلم “American Psycho”) یکی از روانپریشترین شخصیتهای تاریخ سینماست، اما بههیچوجه با نورمن بیتس یکی نیست. با این حال، دیدن شالامی در حال تقلید از بیتمن میتواند بسیار جالب باشد — مخصوصاً حالا که بازسازی “American Psycho” با کارگردانیای مناسب در دست ساخت است.
شاید اگر همبازی او در “Dune: Part Two” یعنی آستین باتلر برای نقش بیتمن انتخاب نشده بود، شالامی هم شانس حضور در آن فیلم را پیدا میکرد.
تقاطعهای جالب در مسیر حرفهای شالامی و هایمور
نکته جالب اینکه فردی هایمور که در نهایت نقش نورمن بیتس را در Bates Motel ایفا کرد، در سال ۲۰۰۵ نقش چارلی باکت را در فیلم “Charlie and the Chocolate Factory” به کارگردانی تیم برتون بازی کرده بود. در طرف مقابل، تیموتی شالامی نیز در فیلم “Wonka” محصول ۲۰۲۳ نقش نسخه جوانتر ویلی وانکا را بر عهده داشت. به نوعی، هر دو بازیگر در نقش نسخههای جوانِ دو شخصیت کلاسیک و عجیب ادبیات و سینما ظاهر شدهاند.