زمانی که فیلم «آواتار» در سال ۲۰۰۹ اکران شد و جیمز کامرون اعلام کرد که قرار است سه فیلم دیگر (که بعدها به چهار فیلم افزایش یافت) در ادامه ساخته شود، بسیاری تصور میکردند طولانی شدن روند تولید این مجموعه صرفاً بهدلیل توسعه فناوریهای پیشرفته فیلمسازی است. هرچند این عامل بیتأثیر نبود، اما «راه آب» و اکنون «آتش و خاکستر» نشان دادهاند که چشمانداز کامرون برای این مجموعه، به همان اندازه که از نظر بصری گسترده است، از نظر داستانپردازی نیز عمیق و چندلایه است.
در واقع، فیلمهای «آواتار» تنها روایت ادامهدار ماجراهای جیک سالی (سم ورثینگتون) و نیتیری (زوئی سالدانا) نیستند، بلکه یک حماسه چندنسلی را ترسیم میکنند؛ داستانی درباره خانواده آنها، دشمنانشان و سرنوشت درهمتنیده انسانها و ناویها.
با این حال، روایت داستانی که در بازه زمانی بسیار طولانی رخ میدهد، هرچند در ادبیات امری رایج است، در سینما کمتر دیده میشود. اگرچه مخاطبان امروز به دنبالههای «میراثی» عادت کردهاند؛ آثاری که در آنها قهرمانان قدیمی جای خود را به نسل جوانتر میدهند، اما داستان «آواتار» هنوز خطوط روایی ناتمام و تعارضهای حلنشدهای دارد که حضور فعال شخصیتهای بزرگسال را در فیلمهای آینده ضروری میکند.
در مورد شخصیتهای ناوی، این موضوع چندان مشکلساز به نظر نمیرسد. اگرچه منبع رسمیای درباره میانگین طول عمر ناویها وجود ندارد و تنها اشاره شده که دادهها ناقص است، اما بهطور کلی فرض میشود آنها عمری طولانیتر از انسانها دارند. اما پرسش اصلی درباره شخصیتهای انسانی مطرح میشود؛ بهویژه «اسپایدر» (جک چمپیون) که در «آتش و خاکستر» به ناویها میپیوندد. پاسخ این پرسش شاید در موجودات نهنگمانند تولکون و مایع ضدپیری استخراجشده از بدن آنها نهفته باشد.
مایع تولکون؛ راهی برای پرش زمانی بدون تغییر بازیگران
در «راه آب» مشخص میشود که بدن تولکونها حاوی مایعی به نام «آمریتا» است؛ مادهای که به گفته شکارچی تولکون، میک اسکورسبی (برندن کوول)، در صورت استفاده، روند پیری انسان را بهطور کامل متوقف میکند. هنوز مشخص نیست این مایع باید خورده شود یا تزریق، و اینکه مصرف آن یکبار کافی است یا باید بهصورت دورهای انجام شود.
آمریتا اکنون جایگزین «آناُبتِینیوم» شده و به باارزشترین ماده پاندورا تبدیل شده است. هرچند پایان «آتش و خاکستر» نشان میدهد که شرکت RDA و شکارچیان تولکون فعلاً به این ماده دسترسی نخواهند داشت، اما میزان ذخایری که پیش از این استخراج شده، نامشخص است.
بنابراین این احتمال وجود دارد که شخصیتهایی مانند اسکورسبی، ژنرال فرانسیس آردمور (ایدی فالکو)، پارکر سلفریج (جیووانی ریبیسی) و حتی دکتر ایان گاروین (جماین کلمنت) از این مایع استفاده کرده باشند. در این صورت، آنها میتوانند حتی در فیلمهای آینده و دههها پس از «آتش و خاکستر» همچنان نقشهای مهمی ایفا کنند.
در مورد اسپایدر، بعید به نظر میرسد که او بهعنوان عضوی از «مردم» ناوی، داوطلبانه از آمریتا استفاده کند. با این حال، شرایط خاص یا نیاز ناویها ممکن است او را به چنین تصمیمی سوق دهد. حتی این احتمال مطرح است که اگر رابطه عاطفی او با «کیری» (سیگورنی ویور) به عشقی پایدار تبدیل شود، بخواهد برای ماندن در کنار او عمر طولانیتری داشته باشد.
همه اینها تنها بخشی از احتمالاتی است که میتواند مسیر داستانی فیلمهای آینده «آواتار» را شکل دهد. به نظر میرسد مفهوم یک سرم ضدپیری، که بهای آن مرگ یک تولکون است، در ادامه این مجموعه نقشی کلیدی و سرشار از تنشهای دراماتیک ایفا کند. در نهایت، باید دید جیمز کامرون چه سرنوشتی برای این جهان عظیم رقم خواهد زد؛ تنها امید این است که «آواتار ۴» پیش از آنکه همه ما بیش از حد پیر شویم، روی پرده سینما ظاهر شود.
فیلم «Avatar: Fire and Ash» هماکنون در سینماهای سراسر جهان اکران شده است.
