هر گفت‌وگویی درباره سینمای اکشن ناگزیر است که نام جکی چان را در بر گیرد؛ حتی می‌توان گفت این یک الزام قانونی است! او تنها ستاره اکشن نیست، اما دستاوردها و تأثیرش بر ژانر اکشن غیرقابل انکار است.
در حالی که در نخستین فیلم‌های چان تهیه‌کنندگان تلاش داشتند او را به نسخه بعدی بروس لی تبدیل کنند، او در اواخر دهه ۷۰ میلادی مسیر خودش را پیدا کرد و با ترکیب حرکات رزمی خلاقانه و طنز، سبک منحصربه‌فرد خود را شکل داد. از آن زمان تاکنون هیچگاه به عقب نگاه نکرده است. از یکی از بهترین صحنه‌های مبارزه تاریخ در «Wheels on Meals» تا بدلکاریهای حماسی در «Armor of God II: Operation Condor» و تلاش‌های پرفروش هالیوود مانند «Rush Hour»، چان ستاره واقعی اکشن است.
دوران اوج چان از اواخر دهه ۷۰ تا اواخر دهه ۹۰ میلادی بود و طرفداران سخت می‌توانند فیلمی از او در این دوره بیابند که کیفیت لازم را نداشته باشد. انتخاب بهترین‌ها کار دشواری است و نه تنها به دلیل اینکه فهرست بهترین صحنه‌های مبارزه چان احتمالاً شامل انتخاب‌های متفاوت خواهد بود.
۲۳. The Foreigner (۲۰۱۷)
آیا گفتم که بهترین سال‌های جکی چان پیش از آغاز هزاره جدید به پایان رسید و سپس این فهرست با فیلمی از ۲۰۱۷ آغاز شد؟ بله، چنین است. «The Foreigner» نماینده چان در اواخر دوران کاری‌اش است و کمی سبک اکشن آن کم‌رنگ است، اما هنوز شایسته حضور در این فهرست است.
چان نقش مهاجری را بازی می‌کند که گذشته‌ای تاریک را پشت سر گذاشته تا دخترش را بزرگ کند، اما وقتی دخترش در یک حمله تروریستی کشته می‌شود، مهارت‌های گذشته‌اش دوباره بروز می‌کند و او به دنبال انتقام است. پیرس برازنان در نقش یک سیاستمدار و عضو سابق IRA یکی از بهترین اجراهای خود را ارائه می‌دهد و در حالی که انگیزه‌هایش کمی مبهم است، شخصیت چان به شدت در پی مجازات مسئولان است.
مارتین کمپبل، کارگردانی که در کارنامه‌اش چندین اثر اکشن برجسته دارد، تعادل بین داستان، شخصیت و اکشن را حفظ می‌کند تا روایتی هیجان‌انگیز و احساسی خلق کند. چان یکی از بهترین اجراهای دراماتیک خود را به عنوان مردی سخت‌گیر و خشمگین ارائه می‌دهد و هرچند داستان فرصت صحنه‌های بزرگ و سرگرم‌کننده را محدود کرده، اکشن به همین دلیل رضایت‌بخش‌تر است.
۲۲. Snake in the Eagle’s Shadow (۱۹۷۸)
قدیمی‌ترین فیلم این فهرست، «Snake in the Eagle’s Shadow»، دلایل متعددی برای جایگاهش دارد. داستان آن ساده است: جوانی مورد آزار و کتک قرار می‌گیرد تا با تمرینات سخت استاد مبارزه شود، اما این فیلم ویژگی‌های نوآورانه‌ای دارد. این فیلم نخستین کارگردانی یون وو-پینگ، افسانه‌ای که بعداً صحنه‌های رزمی چندین فیلم هنگ کنگ، «The Matrix» و «Kill Bill» را طراحی کرد، است و همچنین اولین باری است که جکی چان تلاش نکرد شبیه دیگران باشد و سبک و شخصیت خود را به نمایش گذاشت.
داستان گاه خنده‌دار و گاه بی‌رحم، تنها چارچوبی است برای نمایش توانایی‌های چان و طراحی حرکات یون. نتیجه نمایش کنترل و دقت ظاهراً بی‌زحمت است و سبک چان با الهام از حرکات حیوانات تکامل یافته است. نقطه اوج اکشن، شاید صحنه‌ای کمدی باشد که چان سعی می‌کند زمین را تمیز نگه دارد.
۲۱. Shaolin Wooden Men (۱۹۷۶)
یکی از نخستین نقش‌های اصلی جکی چان، «Shaolin Wooden Men» محصول ۱۹۷۶ است که او را به نقش اولی سکوت‌پیشه تبدیل کرد و بازیگر جوان باید به نمایش بدنی خود تکیه می‌کرد. این فیلم تاریخی رزمی، چان را در نقش «Little Mute» نشان می‌دهد که آرزوی تبدیل شدن به راهب شائولین را دارد. Little Mute در طول آموزش‌های طاقت‌فرسا در صومعه، تکنیک‌های رزمی جدید یاد می‌گیرد و این تجربه در آزمون نهایی صومعه که گذر از راهرویی پر از عروسک‌های چوبی مکانیکی است، حیاتی می‌شود.
حتی در نقشی که عمدتاً بدون دیالوگ است، حضور چان بر پرده کاملاً مغناطیسی است. همانند بسیاری از نقش‌های اصلی او در دهه ۷۰، نقش Silent Mute بسیار فیزیکی است و چان با موفقیت از عهده چالش‌ها برمی‌آید، به‌ویژه در صحنه مرکزی راهرو که ضربه‌های شدید و پیچیده را شامل می‌شود.
۲۰. Rush Hour 2 (۲۰۰۱)
یکی از موفق‌ترین فرانچایزهای buddy movie قرن بیستم، «Rush Hour» است. نکته متمایز این سری، برخورد شخصیت‌های دو نقش اصلی است. فیلم‌ها به‌طور قابل توجهی از انتخاب جکی چان به‌عنوان بازرس Lee، که نقش مرد جدی را در مقابل کارآگاه پرحرف و پرجنب و جوش Chris Tucker ایفا می‌کند، بهره می‌برند.
در «Rush Hour 2» چان دوباره در محیط خود قرار می‌گیرد و با سه‌گانه‌های هنگ‌کنگ روبرو می‌شود. رابطه شخصی‌تر بین Lee و شرور فیلم (John Lone) به نمایش ظرافت‌های بیشتری از بازی چان منجر می‌شود و او در لحظات آرام فیلم درخشان است.
چان نسبت به فیلم‌های «Rush Hour» و صحنه‌های اکشن آمریکایی آنها احساسات متناقضی داشت، اما ترکیب سبک فیلم‌سازی او و کارگردانی معمولی‌تر Brett Ratner به‌عنوان یک نقطه قوت محسوب می‌شود. تمرکز بیشتر بر داستان است تا بدلکاریها، و این باعث می‌شود فیلم برای مخاطبان غربی قابل قبول‌تر باشد. با این حال، هنوز لحظات زیادی از سبک منحصربه‌فرد چان وجود دارد، به‌ویژه صحنه‌ای که Lee مجبور است با بمبی در دهانش بجنگد و مبارزه روی داربست بامبو نمونه‌هایی برجسته از طراحی مبارزه اوست.
۱۹. Mr. Nice Guy (۱۹۹۷)
در کنار «Who Am I?» محصول ۱۹۹۸، «Mr. Nice Guy» به‌طور تقریبی پایان دوره تضمین‌شده سرگرمی جکی چان را نشان می‌دهد. این فیلم در اصل قرار بود پنجمین «Police Story» باشد و نشانه‌های آن در لوکیشن‌های استرالیایی و فیلمنامه انگلیسی واضح است. چان نقش یک سرآشپز مشهور را بازی می‌کند که با باندهای جنایتکار مواجه می‌شود و جنایتکاران معتقدند شواهد جرم آنها به دست او افتاده است.
«Mr. Nice Guy» ترکیبی سرگرم‌کننده از هیجان‌های سبک، شوخی و شرارت گاه‌به‌گاه است. ریچارد نورتون در نقش دشمن اصلی حضور دارد و این دیدار دوباره‌ای برای دو بازیگر پس از همکاری در «City Hunter» چان است و او هم مبارز عالی و هم بازیگری بسیار خوش‌تکنیک است. همه این‌ها به یک پایان انفجاری منجر می‌شود، اما رسیدن به آن شامل صحنه‌های هیجان‌انگیز و درگیری‌های ساختگاه است.
۱۸. The Young Master (۱۹۸۰)
پس از تجربه کارگردانی در «The Fearless Hyena» در سال قبل، جکی چان در سال ۱۹۸۰ با درکی بهبود یافته از ریتم، شخصیت‌پردازی و طراحی مبارزه بازگشت. در «The Young Master»، شخصیت چان به دنبال برادر خود می‌گردد و در طول مسیر به اشتباه به عنوان یک جنایتکار فراری شناخته می‌شود. او مجبور به چندین مبارزه می‌شود، اما نیاز به آموزش ندارد و تنها انگیزه کافی است. دشمنان با خوشحالی او را به چالش می‌کشند و مجموعه‌ای از صحنه‌های مبارزه جدی و نفس‌گیر شکل می‌گیرد.
فیلم چندین نقطه اوج کوچک دارد، اما قله‌های اصلی در ابتدای فیلم و پایان آن نمایان می‌شود. صحنه آغازین با یک رقص زیبا و طراحی‌شده است که چندین اجراکننده یک شیر کاغذی شبیه اژدها را از حرکات دقیق عبور می‌دهند – بخشی رقص، بخشی رقابت، همه به شکل استادانه اجرا شده است. پایان فیلم نیز مبارزه بزرگی است که تماشاگران انتظارش را دارند و شامل نبرد چان با Hwang In-shik است. قهرمان ما بارها شکست می‌خورد تا اینکه نوشیدن ناگهانی آب یک وسیله موجب خشم و برتری او می‌شود.
۱۷. Police Story IV: First Strike (۱۹۹۶)
ادامه سری «Police Story» کمی دچار ناپایداری می‌شود و این بار مگی چونگ حضور ندارد، اما «First Strike» هنوز سرگرمی پرجنب‌وجوش و آفتاب‌گرفته‌ای است. افسر پلیس هنگ‌کنگ چان به شکلی غیرمنتظره با CIA آمریکا درگیر می‌شود و ماموریتی در اوکراین دریافت می‌کند و سپس به استرالیا منتقل می‌شود (با گذر از یک زیردریایی روسی). بله، استنلی تانگ از «Police Story III» دوباره کارگردانی می‌کند! این مسئله نقطه منفی نیست، زیرا صحنه‌های اکشن بزرگ سرگرم‌کننده هستند و طنز فیلم هرگز مانع لذت‌بخشی نمی‌شود.
مهارت مبارزه برجسته چان در سراسر فیلم به نمایش درمی‌آید. از درگیری‌های برفی ابتدایی تا مبارزه زیر آب با یک کوسه گرسنه و خنده‌دار، فیلم صحنه‌های نو و جذابی ارائه می‌دهد. نقطه اوج، صحنه‌ای است که چان وارد مراسم یادبود می‌شود، هدف‌ها به حرف او گوش نمی‌دهند و به حمله می‌پردازند و چان از نردبان به شکل هوشمندانه‌ای استفاده می‌کند. همانند قسمت سوم، «Police Story IV» جدیت دو فیلم اول را کنار می‌گذارد و سرگرمی بدون استرس ارائه می‌دهد.
۱۶. Police Story 2 (۱۹۸۸)
«Police Story 2» مستقیماً داستان و شخصیت‌های قسمت اول را دنبال می‌کند. شخصیت چان هنوز با دوست دخترش (مگی چونگ) درگیر بحث‌های عاشقانه است و در حالی که توسط دشمنان فیلم اول تهدید می‌شود، تهدید جدیدی شامل بمب‌گذاری‌های سریالی نیز وجود دارد. اکشن در بخش دوم کمتر است و بیشتر به شخصیت‌پردازی و داستان پرداخته شده است، اما این روش کارآمد است و خنده‌آور نیز هست.
وقتی اکشن آغاز می‌شود، فوق‌العاده است. مبارزه در رستوران و درگیری در زمین بازی، اشتهای مخاطب را برای صحنه‌های بعدی باز می‌کند. پس از ربوده شدن معشوقه چان توسط افراد بد، او آتش را آزاد می‌کند. اوج فیلم در کارخانه آتش‌بازی رخ می‌دهد که شامل ۱۰ دقیقه مبارزه چان با چندین دشمن است؛ صحنه‌هایی پر از مبارزات، بدلکاریها و شوخی‌هایی که حتی منجر به بخیه سر مگی چونگ شده است.
۱۵. Crime Story (۱۹۹۳)
فیلم‌های جکی چان عمدتاً درباره شخصیت‌های شوخ‌طبعی هستند که مهارت رزمی دارند، اما او در نقش‌های جدی نیز تجربه دارد. «Crime Story» نمونه‌ای از این نقش‌ها است. فیلم تقریباً شبیه «Police Story» بدون خنده است. چان در نقش یک پلیس قانون‌شکن ظاهر می‌شود و دشمنان خبیث را مورد هدف قرار می‌دهد، اما این بار تمرکز بر رابطه و شوخی‌ها نیست و همه چیز جدی است.
صحنه‌های اکشن فیلم بی‌نظیر است، از جمله مبارزه‌ای زیبا میان تیرک‌ها و پرده‌های بامبو. فیلم براساس ربوده شدن واقعی یک مدیر چینی ساخته شده و چان در نقش پلیسی مصمم است تا پرونده را به پایان برساند. درگیری‌های مسلحانه و صحنه‌های تعقیب و گریز با خودرو وجود دارد، اما فضای فیلم سنگین است. شخصیت پلیس چان از لحاظ روانی تحت تأثیر خشونت قرار دارد و این به فیلم لحن احساسی می‌دهد.
۱۴. Drunken Master (۱۹۷۸)
این فیلم که تنها هفت ماه پس از «Snake in the Eagle’s Shadow» ساخته شد، چان را دوباره با کارگردان یون وو-پینگ به همکاری می‌آورد و کلاسیک دیگری خلق می‌کند. صحنه‌های اکشن سریع و خشن هستند و چان برای کامل کردن سبک رزمی مست کننده فیلم تلاش زیادی کرد. او در ابتدا چندین باخت دارد، از جمله یکی مقابل عمه‌اش و دیگری مقابل شروری با «Devil’s Kick»، اما پس از آموزش سخت، دشمن را شکست می‌دهد.
ویژگی نوآورانه فیلم، نمایش شخصیت معتبر و اغلب اقتباس‌شده وانگ فی-هونگ است. بیش از صد فیلم درباره این پزشک و رزمی‌کار ساخته شده، اما چان اولین کسی بود که شخصیت را با شوخ‌طبعی و جسارت به تصویر کشید.
۱۳. Shinjuku Incident (۲۰۰۹)
پس از تجربه‌های هالیوودی، چان در دهه ۲۰۰۰ به آثار جدی‌تر روی آورد، از جمله «Shinjuku Incident» در ۲۰۰۹. داستان در اوایل دهه ۹۰ رخ می‌دهد و چان نقش Steelhead را بازی می‌کند که به ژاپن می‌رود تا نامزد گمشده خود، Xiu-Xiu، را پیدا کند. پس از اینکه متوجه می‌شود او با مرد دیگری رفته، درگیر دنیای جنایت می‌شود، به ویژه درگیری میان باندهای رقیب یاکوزا.
این فیلم اولین تجربه جدی و موفق چان در این مسیر است. صحنه‌های اکشن وحشیانه و بی‌رحمانه هستند و سبک نرم و ظریف رزمی او کنار گذاشته شده است. این فیلم یکی از تاریک‌ترین و جدی‌ترین آثار اوست و ابعاد جدیدی از توانایی‌های بازیگری او را نشان می‌دهد.
۱۲. Rumble in the Bronx (۱۹۹۵)
ممکن است برای برخی عجیب باشد که این فیلم در رتبه‌ای بالا قرار گرفته، اما «Rumble in the Bronx» یک انفجار سرگرم‌کننده و بی‌تعارف است. بسیاری از فیلم‌ها نمی‌توانند به این شکل هدف خود را محقق کنند، اما چان و کارگردان استنلی تانگ صرفاً می‌خواستند لذت ببرند و مهارت فیزیکی فوق‌العاده چان و مناظر زیبای کوهستانی اطراف نیویورک را نشان دهند. این فیلم به معرفی چان در جریان اصلی سینمای آمریکا کمک کرد و جایگاه ویژه‌ای در قلب طرفداران دارد، اما صحنه‌های اکشن پر هرج و مرج و خنده‌دار نیز به قوت خود باقی است.
چان نقش یک بازدیدکننده از نیویورک را بازی می‌کند که محله‌ای به هم ریخته و تحت کنترل باندها را می‌یابد. گروهی از شروران تلاش می‌کنند او را اذیت کنند، اما به سرعت شکست می‌خورند و چان از همه چیز در محیط به عنوان سلاح استفاده می‌کند. حتی قبل از ورود یک هاورکرافت بزرگ که کودکی را تهدید می‌کند، صحنه‌ها به شدت خنده‌دار و پرجنب‌وجوش است.
۱۱. Shanghai Noon (۲۰۰۰)
پس از موفقیت «Rush Hour»، فرمول آن به غرب وحشی منتقل شد و «Shanghai Noon» محصول سال ۲۰۰۰ شد. چان در نقش Chon Wang، محافظ امپراتوری چین است که به نوادا در قرن نوزدهم فرستاده می‌شود تا پرنسس مفقود Pei-Pei (با بازی لوسی لیو) را بازگرداند. او در مسیر با راهزن Roy O’Bannon (اوون ویلسون) برخورد می‌کند که تحت تعقیب مارشال فاسد Nathan Van Cleef است. Van Cleef همچنین با Lo Fong (راجر یوان) هم‌دست است که Pei-Pei را برای باج ربوده است.
کمدی فیزیکی چان برای فضای فیلم تاریخی مناسب‌تر از «Rumble in the Bronx» است و طنز خارج از محیطش بهتر کار می‌کند. شیمی روی صفحه با اوون ویلسون محکم و مؤثر است، اگرچه کمی کم‌رنگ، و باعث می‌شود «Shanghai Noon» یکی از خنده‌دارترین فیلم‌های هالیوودی چان باشد.
۱۰. Dragons Forever (۱۹۸۸)
اگر بخواهیم قدری جسورانه سخن بگوییم، مثلث مقدس واقعی جکی چان، Sammo Hung و Yuen Biao است. «Dragons Forever» یکی از دو موفقیت بزرگ این تیم است و هر سه به عنوان رزمی‌کاران فوق‌العاده و شخصیت‌های سرگرم‌کننده درخشان هستند. داستان حول یک شرکت شیمیایی شیطانی می‌چرخد و سه مرد – وکیل، فروشنده اسلحه و مخترع احمق – به مقابله با آنها می‌پردازند.
هر سه نمایش مهارت‌های خود را در کنار طنز، عاشقانه و شوخی‌های سیاسی نادرست ارائه می‌دهند. آنها با یکدیگر و با دشمنان می‌جنگند و در نهایت با Benny “The Jet” Urquidez روبرو می‌شوند. مبارزه برجسته فیلم با رئیس سیگارکش نیز به یادماندنی است که از پله‌ها به شکل استادانه استفاده می‌کند.
۹. Police Story III: Supercop (۱۹۹۲)
این قسمت، هنگ‌کنگ را ترک و به سرزمین اصلی میبرد، اما تغییر بزرگ دیگر، معرفی Michelle Yeoh است که در نقش یک مبارز و ستاره اکشن ظاهر می‌شود. او در کنار چان زوجی پرانرژی و سرگرم‌کننده می‌سازد.
فیلم ترکیبی از مبارزات و بدلکاریها را ارائه می‌دهد و تمامی صحنه‌ها بزرگ‌تر و هیجان‌انگیزتر از قبل هستند. چان کارگردانی را به Stanley Tong سپرده که در صحنه‌های انفجاری و بزرگ راحت‌تر است. اوج فیلم شامل مبارزه‌ای است با قطارها، موتورسیکلت‌ها و هلیکوپترها، و نشان می‌دهد که Yeoh نیز در صحنه‌های بدلکاری درخشان است.
۸. Wheels on Meals (۱۹۸۴)
چان در چند فیلم با Yuen Biao و Sammo Hung بازی کرده است و «Wheels on Meals» سرگرم‌کننده‌ترین همکاری آن‌هاست. شیمی طبیعی میان آنها به دلیل سال‌ها دوستی و تمرین مشترک در آکادمی درام چین شکل گرفته است.
چان و Biao نقش پسرعموهایی را دارند که رستورانی دارند و چان سفارش‌ها را با اسکیت‌بورد تحویل می‌دهد. وقتی دوستشان Sylvia ناپدید می‌شود، آنها با Moby همکاری می‌کنند تا او را پیدا کنند. بهترین لحظه چان در مبارزه نهایی با Benny Urquidez است که اغلب به عنوان بهترین صحنه مبارزه در کارنامه او شناخته می‌شود.
۷. Armour of God II: Operation Condor (۱۹۹۱)
بهبود چشمگیری نسبت به قسمت قبل دارد و از ماجراجویی‌های Indiana Jones و James Bond الهام گرفته است. چان در نقش Asian Hawk، شکارچی گنج و مأمور مخفی، مأمور بازیابی ۲۵۰ تن طلا در صحرای صحرا است.
فیلم ریتم بهتری دارد و شخصیت Hawk مهربان و دوست‌داشتنی است. صحنه‌های مبارزه فنی با طنز و کمدی فیزیکی ترکیب شده و همه چیز به شکلی طبیعی و سرگرم‌کننده ارائه می‌شود. دنباله‌های با ماشین و استفاده خلاقانه از مکان‌ها برای صحنه‌های مبارزه، از ویژگی‌های برجسته فیلم هستند.
۶. Mr. Canton and Lady Rose (۱۹۸۹)
اکشن محور فیلم نیست، اما طنز، عاشقانه و مهربانی محور اصلی هستند. جکی چان نقش جوانی را بازی می‌کند که پس از خرید گل از پیرزنی، شانس او تغییر می‌کند و به رئیس باندی تبدیل می‌شود.
در کنار داستان، صحنه‌های اکشن و مبارزه نیز چشم‌گیر است. صحنه مبارزه در کارخانه طناب از بهترین‌های فیلم است و مهارت‌های آکروباتیک چان را به نمایش می‌گذارد. فیلم طراحی صحنه و فیلمبرداری دوران ۱۹۳۰ هنگ‌کنگ را به شکل زیبایی ارائه می‌دهد و Anita Mui نقش اصلی زن را بازی می‌کند.
۵. ساعت شلوغی (۱۹۹۸)
برای بسیاری از مخاطبان غربی، به‌ویژه در ایالات متحده، فیلم اکشن-کمدی ساعت شلوغی در سال ۱۹۹۸ نقطه‌ی اوج شهرت جکی چان به‌شمار می‌رود. چان در این فیلم نقش بازرس پلیس هنگ‌کنگ، «هان»، را ایفا می‌کند که پس از ربوده‌شدن دختر دوستش، به لس‌آنجلس می‌رود. او برای جلوگیری از دخالت در تحقیقات اف‌بی‌آی، با کارآگاه پرحرف پلیس لس‌آنجلس، «جیمز کارتر» (با بازی کریس تاکر) همکار می‌شود. هان و کارتر در جریان حل اختلافاتشان درمی‌یابند که یکی از دشمنان قدیمی هان پشت این آدم‌ربایی قرار دارد و می‌کوشند او را متوقف کنند.
اگر فیلم غوغا در برانکس جکی چان را به نقشه‌ی سینمای آمریکای شمالی آورد، ساعت شلوغی او را وارد جریان اصلی هالیوود کرد. این فیلم در ظاهر فرمول مرسوم پلیسی-کمدی «دو نفره» را دنبال می‌کند، اما هماهنگی و شیمی میان چان و تاکر، همراه با مهارت‌های رزمی منحصربه‌فرد چان، آن را به اثری متمایز بدل می‌سازد. هرچند این دو در دو دنباله‌ی بعدی نیز همکاری کردند، نسخه‌ی نخست همچنان بهترین همکاری مشترک آنها باقی مانده است. در ساعت شلوغی، هنر رزمی و بدلکاریهای اکروباتیک چان با طنز اکشن هالیوودی درآمیخت و سبک موفقی را رقم زد که بعدها الهام‌بخش سایر آثار آمریکایی او شد.
۴. پروژه A (۱۹۸۳)
انتظار ندارید در سینمای رزمی هنگ‌کنگ با دزدان دریایی روبه‌رو شوید، اما جکی چان با فیلم پروژه A و دنباله‌اش نگاه متفاوتی ارائه داد. او در نقش «دراگون ما» ظاهر می‌شود؛ افسری که از گارد ساحلی به پلیس و سپس به قهرمانی یاغی تبدیل می‌شود و با کشف فساد درون پلیس، علیه همدستی آنها با دزدان دریایی می‌ایستد. با حضور دوستان همیشگی او، «یوان بیائو» و «سمو هونگ»، این گروه مأموریت نابودی خلافکاران را آغاز می‌کند.
گرچه فیلم پر از مبارزات رزمی است، اما صحنه‌های بدلکاری و موقعیت‌های نمایشی آن برجسته‌ترند. از سکانسی شبیه به آثار «هارولد لوید» با آویزان‌شدن از برج ساعت و سقوط خطرناک گرفته تا تعقیب‌وگریزی دوچرخه‌ای به سبک «باستر کیتون»، چان خود را در موقعیت‌هایی پرخطر و در عین حال سرگرم‌کننده قرار می‌دهد. سقوط از برج ساعت به‌قدری واقعی و خطرناک بود که نزدیک بود گردن او بشکند. این فیلم به‌هیچ‌وجه شبیه جزیره‌ی خونین نیست، بلکه خلاقیتی اصیل در ژانر خود محسوب می‌شود.
۳. استاد مست ۲ (۱۹۹۴)
بخش بزرگی از آثار دهه‌های ۸۰ و ۹۰ جکی چان فیلم‌های اکشن معاصر بودند، اما او در این دنباله‌ی فیلم کلاسیک ۱۹۷۸ خود، بار دیگر به فضای تاریخی بازگشت. در استاد مست ۲، چان دوباره در نقش «وونگ فی-هونگ»، پسر بازیگوش یک مرد محترم ظاهر می‌شود که ماجراجویی‌هایش خانواده‌اش را به دردسر می‌اندازد. داستان، او را در برابر گروهی از غارتگران بریتانیایی قرار می‌دهد که در تلاش‌اند گنجینه‌های چینی را از کشور خارج کنند؛ و در عین حال، او باید با نارضایتی دائمی پدرش نیز کنار بیاید.
صحنه‌های اکشن فیلم بی‌وقفه، خلاقانه و نفس‌گیرند و دست‌کم سه سکانس فراموش‌نشدنی در میان لحظات سرگرم‌کننده‌ی دیگر دارند. فیلم با مبارزه‌ی زیر قطار میان چان و «لاو کار-لیانگ» آغاز می‌شود، جایی که تنگی فضا آنها را مجبور می‌کند خمیده و در وضعیت دشوار بجنگند.
سپس در سکانس مشهور خانه‌ی چای، این دو در برابر ده‌ها خلافکار قرار می‌گیرند و از همه‌چیز، از نیمکت و صندلی تا تیرهای چوبی، به‌عنوان سلاح استفاده می‌کنند. مبارزه‌ی پایانی میان چان و «کن لو» یکی از پنج مبارزه‌ی برتر کارنامه‌ی او به شمار می‌رود؛ جایی که چان در حالی که سوخته، زخمی و خشمگین است، الکل می‌نوشد و به نقطه‌ی انفجار می‌رسد.
۲. زره خدا (۱۹۸۶)
هر زمان که چان بر صندلی کارگردانی نشسته، نتیجه اثری خاص بوده است و زره خدا در سال ۱۹۸۶ یکی از سرگرم‌کننده‌ترین آثار او به‌شمار می‌رود. او در این فیلم در قالب شخصیتی ماجراجو و جستجوگر گنج – یادآور «ایندیانا جونز» – ظاهر می‌شود. دوست قدیمی‌اش «آلن» (با بازی آلن تم) به او خبر می‌دهد که دوست‌دخترش «لورلای» (با بازی رزموند کوان) توسط یک فرقه‌ی اروپایی ربوده شده است. این فرقه در ازای آزادی او، خواستار دریافت «زره افسانه‌ای خدا» می‌شود و همین، ماجرایی پرخطر و پر زد و خورد را آغاز می‌کند.
فیلم از سرقت هیجان‌انگیز آغازین تا مبارزه‌ی سخت چان با چهار زن قدرتمند، مملو از صحنه‌های اکشن خیره‌کننده است. زره خدا ترکیبی از ماجراجویی‌های ایندیانا جونز و ماجراهای اروپایی لوپن سوم به نظر می‌رسد؛ جایی که چان میان هیجان و کمدی تعادل برقرار می‌کند. بدلکاریها و طراحی صحنه‌های نبرد به بهترین شکل اجرا شده‌اند و این فیلم را به اوج کارهای کارگردانی او بدل می‌سازند. زره خدا همچنان یکی از جواهرهای کمتر دیده‌شده و ماندگار فیلم‌شناسی جکی چان است.
۱. داستان پلیسی (۱۹۸۵)
جکی چان پیش از سال ۱۹۸۵ نیز علاقه‌اش به تلفیق اکشن و بدلکاریهای بزرگ را نشان داده بود، اما داستان پلیسی اوج این ترکیب محسوب می‌شود. صحنه‌ی افتتاحیه‌ی فیلم در زاغه‌ای چنان حماسی است که نه‌تنها «مایکل بی» آن را در پسران بد ۲ تقلید کرد، بلکه «سیلوستر استالونه» نیز بخشی از آن را در تانگو و کش بازآفرینی کرد. در همان ۲۰ دقیقه‌ی نخست، بیشتر از کل برخی فیلم‌ها صحنه‌های شگفت‌انگیز و معجزات جسمانی به چشم می‌خورد، و هنوز ۸۰ دقیقه‌ی دیگر باقی مانده است!
چان نقش پلیسی را بازی می‌کند که به‌دلیل بازی‌های ناجوانمردانه‌ی خلافکاران با قانون، به مرز انفجار رسیده است. تلاش او برای شکست دادن آنها ترکیبی از لحظات کمدی و خشونت نفس‌گیر است.
از صحنه‌ی یورش به خانه با طراحی بی‌نظیر گرفته تا تعقیب و گریز ماشینی پیچیده، همه با دقت و خلاقیت ساخته شده‌اند. سکانس juggling تماس‌های تلفنی او خود شاهکاری از کمدی بدنی است. و در نهایت، مبارزه‌ی پایانی در مرکز خرید بزرگ، شاید درخشان‌ترین لحظه‌ی تمام کارنامه‌ی او باشد. با حضور بازیگرانی چون «بیل تانگ»، «مگی چونگ» و «بریجیت لین»، داستان پلیسی نه‌تنها بهترین فیلم جکی چان، بلکه یکی از برترین آثار اکشن تاریخ سینما است.
